دانلود و سفارش انواع قرارداد

 تعاریف و اصطلاحات مهم در قراردادها

ما در اینجا برخی تعاریف مهم در مورد عقد و قرارداد و اصطلاحات رایج در این زمینه را آورده ایم. مطالعه این موارد نیز می تواند شما را با قرارداد و آثار حقوقی آن آشناتر سازد. چنانچه وقت و فرصت بیشتری در اختیار دارید و علاقه مند به موضوع قراردادها هستید توصیه می نماییم آن را مطالعه نمایید.

در صورت تمایل می توانید مقاله های داوری در قرارداد و حل اختلافات در دعاوی ، دعوای تأیید فسخ قرارداد به جهت خیار تخلف شرط ، مطالبه وجه التزام قراردادی را نیز مطالعه نمایید.

عقد یا قرارداد چیست؟

عقد به معنای گره زدن ، بستن و محکم کردن چیزی است. این واژه در معنای اصطلاحی به معنای پیمان بستن بین دو یا چند نفر برای انجام امری است. در این واژه دو مفهوم معنا پیدا می کند. مفهوم اول آن است که عقد بر توافق حداقل دو نفر اطلاق می گردد. دوم آنکه عقد ایفای یک یا چند تعهد است.

قرارداد در لغت به معنای پایداری و مصوب و تعیین شده است.

دانلود و سفارش انواع قرارداد

عقد از منظر قانون

عقد در حقیقت عمل حقوقی است که طرفین باید برای انجام آن تمایل و اراده لازم را داشته باشند. اگر تمایل و اراده در عقد قرارداد وجود نداشته باشد در حقیقت این واژه معنای حقیقی خود را نگرفته و وجود خارجی نخواهد داشت. عقد در ماده 183 قانون مدنی چنین اشاره شده است: “یک یا چند نفر در مقابل یک یا چند نفر دیگر تعهد بر امری داشته باشند و مورد قبول طرفین باشد” .

همچنین ماده 10 قانون مدنی چنین دیدگاهی دارد که قراردادهای خصوصی نسبت به کسانی که آنها را منعقد نموده اند در صورتی که مخالف صریح قانون نباشد، نافذ است. از این رو است که در ابتدای بیشتر قراردادهای خصوصی میان افراد، به ماده 10 قانون مدنی اشاره می شود.

در معنای اصطلاحی تفاوتی بین قرارداد و عقد وجود ندارد. در اصطلاح حقوقی می توان گفت “قرارداد عبارت است از توافق دو اراده برای ایجاد یک اثر حقوقی”.

تعریف قرارداد

برای آنکه بدانیم منظور از نوشتن قرارداد خوب چیست باید ابتدا قرارداد را تعریف نماییم. قانون بر اهمیت قراردادها تآکید و آن را از دلایل اثبات حقانیت در دعاوی که موضوع آن قرارداد است، می داند. در ماده ۱۸۳ قانون مدنی در تعریف عقد و یا قرارداد آمده است: “عقد عبارت است از اینکه یک یا چند نفر در مقابل یک یا چند نفر دیگر تعهد بر امری نمایند و مورد قبول آنها باشد”.

بنابراین مشاهده می شود در قانون بر اختیاری بودن عقد قرارداد، اراده افراد، مسئولیت ها و تعهدات طرفین تاکید شده است.

قوانین حاکم بر قراردادها

این قوانین بر دو قسم هستند. “امری” و “ تکمیلی”. قوانین امری را می توان قوانین حاکمیتی دانست که قلمرو رای و نظر مردم را تعیین می کند. به عبارتی محدودیت هایی را برای افراد در نظر می گیرد. مانند قانون کار، قانون بیمه و…

دانلود و سفارش انواع قرارداد

قانون امری و قرارداد

افراد باید بگونه ای قرارداد میان خود را تنظیم نمایند که با قوانین امری در تعارض نباشد. به عنوان مثال در یک قرارداد کار، نمی توان چنین قید نمود که کارفرما تعهدی در قبال بیمه کارگر ندارد. چرا؟ چون این موضوع در تعارض با قانون کار خواهد بود.

قانون تکمیلی و قرارداد

در مورد قانون تکمیلی این قانون اجازه هر گونه توافقی در قرارداد را به افراد می دهد.  توافق و یا عدم توافق بر سر یک موضوع نظیر حق فسخ ممکن است موضوع را به نفع یکی و ضرر دیگری تغییر دهد. مثلا در قرارداد خرید و فروش اگر طرفین در مورد حق فسخ سکوت کرده باشند.

قرارداد شفاهی و کتبی

بر اساس قانون می توان قرارداد را به صورت شفاهی و یا کتبی تنظیم نمود. اما بهتر است قراردادها به صورت مکتوب و کاملا حرفه ای تنظیم شوند.

مفاهیم و اصطلاحات مشابه عقد و قرارداد

علاوه بر واژه عقد و قرارداد، چند اصطلاح دیگر نیز در هنگام اراده میان دو یا چند نفر برای انجام کار و تعهد فی مابین وجود دارد. در این جا لازم است اینگونه اصطلاحات نیز مورد توجه قرار گیرد.

معامله

اصطلاحی مشابه با قرارداد است و به معنای با هم عمل کردن می باشد. در اصطلاح حقوقی به معنای عمل حقوقی شخص در برابر دیگری است.

دانلود و سفارش انواع قرارداد

مقاطعه

در لغت به معنای واگذار کردن و انجام دادن کاری به کسی پس از تعیین مزد و اجرت آن است. این واژه در گذشته مورد استفاده بوده اما امروزه منسوخ شده است و معنا کردن این کلمه در این متن به خاطر استفاده از آن در برخی قوانین است.

توافق نامه

برای توصیف توافقات کلی و بیان دیدگاه ها و راهبردهای مبنایی طرفین معامله بکار می رود. برای مثال زمانی که طرفین بخواهند به مشترکات و توانمندی های خود اشاره نموده و نقشه آینده خود را جهت همکاری بیان کنند، ار این اصطلاح استفاده می کنند.

موافقت نامه

واژه موافقت نامه  هم معنا با واژه توافق نامه است.  در سند موافقت نامه تنها به ارکان اصلی یک قرارداد اشاره می شود.

تفاهم نامه

به معنای توافق و موافقت طرفین در امری می باشد. به موجب آیین نامه اجرایی ،تفاهم نامه، سند مورد توافق بین مدیر واحد مجری با مقام مجاز دستگاه اجرایی است.

پیمان

در لغت به معنای پیمودن  و اندازه گرفتن عهد ، قرارداد و معامله می باشد. معنای اصطلاحی آن همانند معنای لغوی ان است. ولی در عرف قرارداد نویسی  به معنای مجموعه اسناد قراردادی فیمابین طرفین معامله که در برابر انجام مفاد آن تعهد دارند.

انواع عقود

مهمترین عقود که برخی حقوقدانان در کتب حقوقی به آن اشاره نموده اند، عبارتند از:

عقد لازم

طبق ماده 185 قانون مدنی در عقد لازم هیج یک از طرفین حق فسخ قرارداد را ندارند. جز در موارد خاصی که قانون تعریف کرده است.

عقد جایز

طبق دیدگاه ماده 186 قانون مدنی در عقد جایز طرفین می توانند هر وقت که بخواهند آن را فسخ کنند. در این نوع عقد ممکن است نسبت به یک طرف لازم و نسبت به طرف دیگر جایز باشد. تشخیص این موضوع با قانون است. برخی اوقات طبق شرایط خاص عقد لازم به جایز تبدیل می شود و بالعکس. برای مثال، افراد می توانند با گنجاندن شرط فسخ در عقد لازم آن را به جایز تبدیل کنند. در تمامی این شرایط باید توجه شود که شرطی که باعث لازم شدن عقد جایز می شود، در عقدی لازم گنجانده بشود.

عقد خیاری

در این نوع عقد، خیار به معنای اختیار فسخ و بر هم زدن عقد است. اگر در قرارداد، شرط برآن بشود که یکی از طرفین یا حتی کسی غیر از طرفین بتواند عقد را فسخ کند، به آن عقد خیاری گفته می شود.

عقد معلق

عقد معلق به عقدی گفته می شود که در آن نتیجه کار وابسته به رخداد واقعه دیگری باشد. البته این موضوع باید در قرارداد تصریح بشود. عقود و قراردادهایی که معلق نباشد منجز می گویند.

عقد عهدی

در آن فرد انجام دادن کاری و یا دادن چیزی مثل ضمانت، حواله، جعاله و مانند آن را در مقابل دیگری به عهده می گیرد.

عقد تملیکی

در آن در پایان کار شخصی مالک چیزی می شود به عنوان مثال خرید و یا اجاره جزء عقود تملیکی به حساب می آیند.

دانلود و سفارش انواع قرارداد

عقد تشریفاتی

تحقق قرارداد منوط به زمانی است که مقدمات و تشریفات قبل و بعد و حتی در هنگام عقد فراهم باشد.

عقد عینی

تحویل گرفتن و یا تحویل دادن موارد قرارداد شرط تحقق و صحت آنهاست مثل فروش طلا و نقره.

عقود معین و غیرمعین

عقود معین عقودی هستند که برای تحقق آنها باید از ترکیبات خاص استفاده بشود. اینها ویژگی های خاص خود را دارند. این ویژگی ها به کسانی تحمیل می شود که قالب عقود معین را برای ارتباطات حقوقی و مالی خود انتخاب کنند.

برخی مقالات مرتبط