همه چیز در باره نگارش قرارداد
نگارش قرارداد و نکات مهم آن
نکات مهم نگارش قرارداد
[/vc_column_text][us_message css=”%7B%22default%22%3A%7B%22text-align%22%3A%22justify%22%7D%7D”]شما در صفحه مربوط به نگارش قراردادها قرار دارید. ضمن دعوت شما به مطالعه این مقاله و سایر مقالات مشابه، به آگاهی تان می رسانیم نگارش قرارداد یک کار کاملاً تخصصی است. از این رو انجام این وظیفه را به کارشناسان و متخصصان واگذار نمایید. باید بدانید هر هزینه ای که برای تنظیم قراردادهای حقوقی می کنید از هدر رفتن سرمایه شما در آینده جلوگیری می کند. همچنین با این کار، شما از دردسرهای مراجعه به دادگاه در آینده نجات خواهید یافت.
تیم ما تا کنون برای بسیاری از کارفرمایان، پیمانکاران، شرکت ها، فروشگاهها در قالب شخص حقوقی یا حقیقی، قراردادهای اختصاصی تنظیم نموده و از امورات حقوقی مرتبط با قراردادهای آنها پشتیبانی نموده است.
برای هر گونه راهنمایی در این مورد و یا تمایل به انجام این کار توسط وکلا و کارشناسان ما، در هر زمان می توانید با ما تماس بگیرید.
[/us_message][vc_column_text]
اهمیت تنظیم و نگارش قرارداد
نگارش قرارداد یکی از موضوعات مهم در هر نوع فعالیت دو یا چند جانبه است. شما برای خرید و فروش ملک، ساخت و ساز ، پیمانکاری ، مشارکت در ساخت ، استخدام و …. به یک قرارداد خوب برای انجام کار خود نیاز دارید. برای اینکه اندکی در باره قرارداد و انواع آن و نکات مهم آن بیشتر بدانید با ما همراه شوید.
ما در اینجا فقط ناگزیر به اشاره به برخی نکات مهم در نگارش قرارداد خواهیم بود. باید بدانید امورات مربوط به قراردادها آنقدر متنوع و گسترده هستند که نمی توان در یک یا حتی چند مقاله به همه آنها اشاره نمود. ضمن اینکه نگارش همه موضوعات مربوط به قراردادها می تواند از حوصله خوانندگان محترم و کاربران عزیز خارج باشد.
تعریف قرارداد
قرارداد یا همان عقد به استناد ماده 183 قانون مدنی عبارت است از اینکه یک یا چند نفر در مقابل یک یا چند نفر دیگر تعهد به امری نمایند و مورد قبول آن ها قرار گیرد. به استناد ماده 10 قانون مدنی قراردادهای خصوصی نسبت به کسانی که آن را منعقد نموده اند در صورتی که مخالف صریح قانون نباشد، نافذ است.
نگارش قرارداد و شرایط صحت آن
باید بدانید قرارداد خود را چگونه بنویسید تا از نظر قانونی مشکلی نداشته باشد. ما می خواهیم برخی اصول و نکات مهم را یادآور شویک که اگر می خواهید قرارداد منعقد نمایید باید به آنها توجه کنید. به این موارد، شرایط صحت قرارداد می گویند. به استناد ماده 190 قانون مدنی، شرایط صحت هر قرارداد عبارتند از:
الف) قصد طرفین و رضای آن ها
قصد و رضا یا ایجاب و قبول در معامله بدین معنا است که فرض کنید یک طرف معامله قصد فروش یک ملک را دارد. در این صورت، طرف دیگر باید قصد خرید و یا قبول خرید همان ملک را داشته باشد. به عبارت دیگر هم طرفین باید در مورد نوع و جنس و کالا توافق داشته باشند و هم رضایت قلبی و توافق دو جانبه برای انجام معامله بین آن ها برقرار باشد. به عبارتی نباید زور و اکراه و اجبار در قرارداد وجود داشته باشد.
ب) اهلیت طرفین معامله
به استناد ماده 211 قانون مدنی برای انجام قرارداد یا عقد و به طور کلی انجام هر معامله، طرفین باید بالغ، عاقل و رشید باشند. بنابراین به استناد ماده 1207 قانون مدنی، معامله با افرادی که بالغ، عاقل و رشید نباشند باطل است. بنابراین فرد طرف معامله نباید محجور باشد. یعنی از تصرف در اموال خود منع باشد. به این موضوع اهلیت گفته می شود.
پ) موضوع معین مورد معامله
معامله یا قرارداد باید بگونه ای باشد که موضوع آن مشخص باشد. بنابراین انجام معامله یا انعقاد قرارداد در موردی که موضوع آن روشن نیست از اساس باطل خواهد بود.
چیزی که می خواهد موضوع معامله باشد باید دارای شرایط زیر باشد:
- مالیت داشته باشد.
- عقلایی باشد.
- منفعت آن مشروع باشد.
- تسلیم آن مقدور باشد.
- مبهم نباشد.
- معین باشد.
- قابل انتقال باشد(اگر مال باشد).
- موجود باشد.
پ) مشروعیت جهت یا هدف معامله
شرط چهارم برای صحت یک معامله هدف یا انگیزه یا جهت معامله می باشد. این همان چیزی است که افراد را به سمت معامله سوق می دهد. به استناد ماده 217 قانون مدنی، در معامله لازم نیست جهت معامله روشن باشد ولی اگر تصریح شود باید مشروع باشد.
انواع قرارداد
قراردادها را می توان از ابعاد مختلف دسته بندی نمود. مثلاً قراردادهای داخلی یا قراردادهای خارجی. قراردادهای اداری و قراردادهای غیر اداری. اما معمولاً افراد دنبال دسته بندی قراردادها نیستند. بلکه بر اساس موضوع و نوع کاری که قرار است انجام شود بیشتر بدنبال نامی هستند که موضوع قرارداد آنان را شامل شود. به گونه ای که از نام قرارداد بتوان تا حدود زیاد محتوا و موضوع قرارداد را حدس زد. این نوع قراردادها عمدتاً تجاری و یا قراردادهای کار و استخدام هستند.
چارچوب و ساختار کلی قرارداد
در نگارش قرارداد سه قسمت یا سه بخش اساسی و مهم وجود دارد.
در بخش اول که توافقنامه نامیده می شود نوع قرارداد، مشخصات طرفین، موضوع قرارداد، مبلغ قرارداد، مدت قرارداد(شروع و پایان) ذکر می شود.
در بخش دوم شرایط عمومی قرارداد ذکر می شود. مانند شرح کار، فسخ قرارداد، خسارت، قانون حاکم بر قرارداد(اگر یک طرف خارجی باشد)، فورس ماژور، چگونگی حل اختلاف، ضمانت نامه بیمه، مالیات و عوارض قانونی.
در بخش سوم، شرایط خصوصی قرارداد مورد توجه قرار می گیرد. این بخش ناظر بر مواردی است که طرفین شرایط عمومی را با نظر و توافق دوجانبه تغییر داده و آن را از حالت عمومی به حالت خصوصی تغییر می دهند.
معمولاً قاعده بر این منوال است و یا حتی در مورد آن تصریح هم می شود که در صورت اختلاف نظر میان طرفین، اولویت ابتدا با توافقنامه، سپس با شرایط خصوصی و بعد از آن با شرایط عمومی قرارداد خواهد بود.
طرفین قرارداد
در هنگام تنظیم قرارداد، اولین ماده به طرفین قرارداد اختصاص دارد. طرفین قرارداد می توانند اشخاص حقیقی یا حقوقی(شرکت ها و مؤسسات اعم از دولتی یا غیر دولتی) باشند. علاوه بر این، باید مطمئن شد آیا طرف قرارداد، اهلیت لازم را دارد یا خیر؟ یعنی نادان و سفیه نباشد چرا که قرارداد را از اساس باطل خواهد کرد.
همچنین آیا طرف قرارداد صلاحیت لازم را دارد یا خیر؟ به عنوان مثال اگر فردی از طرف یک شرکت، قرارداد را امضاء می کند آیا سمت قانونی دارد و مدارک آن را در اختیار دارد؟ یا اگر وکیل به عنوان نماینده موکل قرارداد را امضاء می کند آیا وکالت نامه دارد ؟ و اگر وکالت نامه دارد آیا در وکالت نامه به انجام معامله اشاره شده است؟ آیا تاریخ آن همچنان اعتبار دارد؟
در مورد شرکت ها نیز باید توجه داشت با چه نوع شرکتی قرارداد منعقد می شود. اساسنامه شرکت و آخرین تغییرات هیئت مدیره و شماره ثبت شرکت و اعتبار آن از جمله مواردی است که در هنگام انعقاد قرارداد باید به آن توجه نمود.
موضوع قرارداد
موضوع و مورد قرارداد باید مال یا عملی باشد که طرفین بتوانند آن را ایفاء و یا تسلیم نمایند. مهم ترین موضوعاتی که محور قرارداد قرار می گیرند عبارتند از:
- قراردادهای خرید و فروش اموال منقول و غیر منقول
- قراردادهای ساخت و ساز
- قراردادهای مشارکت مدنی
- قراردادهای خدمات و مشاوره
- قراردادهای فنی و مهندسی
- قراردادهای نمایندگی فروش و توزیع کالا
- قراردادهای اعطای لیسانس و امتیاز
از آنجا که موضوع قراردادها، بیشتر جنبه تخصصی دارند لذا طرفین باید در مورد جزییات کار خود و تعهداتی که در قبال آن دارند دقت زیادی به خزج دهند. معمولاً پیشنهاد می شود شرح کامل خدمات و تعهدات در یک پیوست جداگانه نگارش شود و ضمیمه قرارداد گردد. حتی ممکن است یک قرارداد چندین پیوست داشته باشد.
مدت قرارداد
در هر قرارداد، لازم است تاریخ انعقاد قرارداد ذکر شود. همچنین تاریخ شروع و خاتمه قرارداد به طور دقیق مورد اشاره قرار گیرد. در برخی قراردادها، تاریح انعقاد قرارداد با تاریخ شروع قرارداد متفاوت است. لذا باید حتماً به هر دو تاریخ در قرارداد اشاره شود.
اگر چنین اتفاقی فراموش شود تاریخ امضاء قرارداد تاریخ شروع قرارداد محسوب خواهد شد. مدت قرارداد از این منظر اهمیت دارد که طرفین بدانند چه زمانی تاریخ انجام کار و یا تعهد آنان است. و در چه زمانی باید تعهدات خود را به پایان برسانند.
علاوه بر این، با روشن شدن تاریخ و مدت قرارداد، می توان موارد فسخ قرارداد و یا جریمه های احتمالی را در صورت تخلف ذکر نمود.
مبلغ قرارداد و نحوه پرداخت آن
در زمان نگارش قرارداد، مبلغ قرارداد و نحوه پرداخت آن باید به طور دقیق ذکر گردد. این امر به دلیل اهمیت آن، در یک ماده جداگانه ذکر می شود. مثلاً آیا پرداخت ها نقدی انجام می شود و یا غید نقدی؟ آیا پرداخت ها در هر هفته و یا پایان هر ماه پرداخت می شود؟ آیا پرداخت ها به صورت ریالی است یا ارزی؟ آیا در قبال صورتحساب از طرف پیمانکار باید پرداخت شود؟
در نگارش قراردادهای پیمانکاری و خدماتی ، کارفرما مکلف است طبق ماده 38 قانون تأمین اجتماعی پنج درصد از هر صورتحساب پیمانکار را کسر و آن را برای تضمین پرداخت حقوق تأمین اجتماعی توسط پیمانکار نزد خود نگاهداری کند.
وقتی که پیمانکار مفاصا حساب سازمان تامین اجتماعی را به کارفرما ارائه کرد. کارفرما آن را به انضمام آخرین قسط به پیمانکار مسترد می نماید. همچنین در قراردادهای پیمانکاری و خدماتی کارفرما مکلف است از هر صورتحساب پیمانکار، پنج درصد را به عنوان علی الحساب مالیات مؤدی کسر و به وزارت امور لقتصادی و دارایی پرداخت نماید.
حوادث قهری و غیر مترقبه(فورس ماژور)
ممکن است در هر قرارداد، حوادثی غیر قابل پیش بینی بوقوع بپیوندد که قرارداد را دچار آسیب و خسارت نماید. اینگونه حوادث می تواند حوادثی مانند سیل، طوفان ، زلزله و … باشد. در اینگونه موارد معمولاً عدم انجام تعهد مسئولیتی را متوجه شخص متعهد نمی نماید. بنابراین بهتر است به طور دقیق به این ماده از قرارداد اشاره شود. همچنین شرح جزییات می تواند تکلیف طرفین را در اینگونه موارد روشن ساخته و ابهامات را از بین ببرد.
فسخ قرارداد
فسخ قرارداد نیز یکی از مواد مهم در هر قرارداد است. معمولاً بهتر است طرفین در هر قرارداد حقی را برای خود برای عدم انجام تعهد طرف مقابل قائل شوند تا بتوانند قرارداد را فسخ نمایند. بنابراین بهتر است مدتی را در نظر بگیرند تا اگر در مدت مورد نظر، تعهد طرف مقابل انجام نشد، حق فسخ با، یا بدون خسارت برقرار باشد. البته بهتر است در این موارد تکلیف طرفین بعد از انجام فسخ روشن باشد . یعنی تکلیف پرداخت های صورت نگرفته و یا کارهای انجام نشده معلوم و خسارت های احتمالی برآورد و نحوه پرداخت آن روشن گردد.
موارد فسخ قرارداد :
- ناتوانی در انجام کار.
- سستی در انجام کار.
- عدم تحویل به موقع مورد تعهد.
- ترک محل کار.
- تقلب.
- خودداری از انجام کار.
- واگذاری کار به دیگری.
- اعلام عجز از ادامه کار.
- اطلاعات نادرست در انجام کار.
- نقض قوانین کار.
مطالعه بیشتر
در صورتی که به موضوع نگارش قرارداد علاقه مند می باشید مقاله های زیر را نیز می توانید مطالعه نمایید:
داوری در قرارداد و حل اختلافات در دعاوی
تایید فسخ قرارداد بدلیل غبن فاحش
دعوای تأیید فسخ قرارداد به جهت خیار تخلف شرط[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]