انتقال ملک به فرزند و شیوه های آن

انتقال ملک به فرزند و شیوه های آن 

آنچه باید در مورد انتقال ملک به فرزند بدانیم

انتقال ملک به فرزند یا اولاد موضوعی است که با افزایش هزینه های زندگی و نگرانی از نداشتن سرمایه برای ادامه یک زندگی کم دردسر ذهن بسیاری از جوانان را به خود معطوف نموده است .

بر اساس ماده 10 قانون مدنی ، افراد در انعقاد قراردادها آزادند. مگر آنکه قراردادهایی که منعقد میشود بر خلاف مبانی شرع و قانون باشد. در قانون مدنی در مورد انتقال ملک و شیوه های مختلف آن مقرراتی وضع شده است. انتقال ملک میتواند در قالب عقد بیع (بدون یا با دریافت پول) ، صلح عمری در زمان حیات والدین ، هبه و وصیت انجام پذیرد.

انتقال ملک میتواند به هر شخصی انجام پذیرد و این امر منافاتی با قانون ندارد. گاه موضوع انتقال ملک به اولاد مطرح میشود که برای آن حالت های مختلفی میتواند وجود داشته باشد.

انتقال ملک به فرزند و شرایط آن

انتقال ملک به فرزند و شرایط آن عمدتاً ذهن برخی کاربران را به خود معطوف نموده است. آنان معمولاً سوال میکنند که چگونه انتقال ملک به فرزند امکان پذیر میشود؟ آیا انتقال ملک به فرزند به صورت عقد معوض(با پرداخت بهای ملک) و یا به صورت غیر معوض (بدون پرداخت بهای آن) امکان پذیر است؟

باید در این باره گفت پدر یا مادر ، در طول حیات خودشان ، حق انتقال املاک و دارایی های خود به فرزندان خود را دارند .

اما فقط لازم است انتقال ملک به فرزند بر اساس عقود مورد اشاره انجام پذیرد تا در آینده هیچگونه خدشه به آن وارد نشود.

ممکن است پدر و مادر بخواهند ملک را در زمان حیات خود به فرزندانشان منتقل کنند . همچنین امکان دارد تصمیم بگیرند انتقال را موکول به زمان بعد از حیات خود بنمایند.

البته در هر دو حالت پدر و مادر برای انتقال ملک به فرزند باید به دفترخانه بروند و با بیان خواسته خود از طریق دفترخانه عملی سازند. در مقاله حاضر در مورد انتقال ملک به فرزند و شرایط آن بحث خواهیم نمود. لطفاً تا انتهای این مقاله ما را دنبال نمایید.

عقد بیع و انتقال ملک به فرزند

عقد بیع به عنوان مهمترین روش قانونی انتقال ملک به افراد شناخته میشود. این نوع عقد در قبال دریافت پول یا همان ثمن و یا وجه نقد قابل انجام است. حال ممکن است یکی از طرفین این نوع عقد پدر و مادر و در طرف دیگر ، فرزند یا فرزندان قرار داشته باشند. فرقی هم نمیکند تا چه میزان و چه مبلغی قرار است میان پدر و مادر و فرزندان رد و بدل شود. مهم آن است که این انتقال در قالب یکی از عقود مورد حایت قانون انجام پذیرد.

 چنین عقدی را توسط هیچ شخصی نمیتوان غیر قانونی دانست. حتی اگر پدر و مادر بخواهند فقط انتقال سند را فقط به نام یک نفر از فرزندان خود نمایند.

انتقال به شیوه عقد صلح

از دیگر شیوه های انتقال ملک ، عقد بر اساس صلح عمری است. در این شیوه ، مالک با در نظر گرفتن شرایط خاص ، ملک خود را به دیگری ، صلح یا منتقل مینماید .

در شیوه صلح عمری ، پدر و مادری که بر این اساس ملک خود را به فرزندانشان منتقل نموده اند ، میتوانند شرط کنند که حق داشته باشد تا زمان حیات خود ، از منافع ملک استفاده نمایند . این بدان معنا است که بعد از فوت پدر یا مادر ، متصالح یا فرزندانی که به نفع آنان ملک مورد نظر صلح شده ، مالک عین و منافع آن ملک شوند .

در شیوه صلح عمری ، والدین می توانند اطمینان یابند تا زمان حیاتشان ، فرزندان امکان فروش ملک مورد انتقال را نداشته باشند .

انتقال در قالب هبه

عقد هبه به عنوان یکی از شیوه های انتقال مال در قانون مدنی شناخته میشود. برای انتقال ملک به اولاد نیز میتوان از این شیوه  استفاده نمود. هبه کردن معمولاً بدون دریافت وجه صورت میگیرد لذا در اصطلاح به آن بخشش هم گفته میشود.

شرط انتقال ملک به اولاد در قالب هبه ، آن است که ملک مورد نظر حتماً تحت تصرف فرزند یا فرزندان درآمده باشد .

با توجه به اینکه عقد هبه ، از انواع عقد جایز به حساب می آید ، هبه دهنده می تواند هر زمان بخواهد هبه خود را پس بگیرد . اما طبق قانون ، در صورتی که هبه گیرنده ، فرزند هبه دهنده باشد ، رجوع از عقد هبه ، امکان پذیر نخواهد بود .

وصیت شیوه دیگر انتقال ملک

از دیگر شرایط انتقال ملک به فرزندان ، وصیت کردن ملک برای یک یا چند نفر از فرزندان است . البته ، بر خلاف عقد بیع که به محض وقوع ، فرزند را مالک آن می نماید ، انتقال ملک در مورد وصیت ، صرفاً پس از فوت والدین محقق می شود . اما نکته بسیار مهمی که در خصوص انتقال ملک به فرزندان در قالب وصیت وجود دارد ، آن است که بر اساس قانون مدنی ، هر فرد، تنها تا میزان یک سوم یا ثلث اموال خود را می تواند به نفع دیگران وصیت کند و بیشتر از آن ، غیر نافذ است .

به عبارت دیگر ، هر فرد می تواند در طول حیات خود ، حتی کل املاک خود را به دیگران انتقال داده و ببخشد . اما زمانی که صحبت از وصیت کردن می شود ، تنها تا میزان یک سوم آن ، الزام آور است و اگر فردی بیشتر از یک سوم از املاک خود را به فرزندان وصیت نموده باشد ، سایر ورثه ، می توانند این مقدار مازاد را تنفیذ نموده و به آن عمل نمایند ، یا اینکه آن را قبول نکنند . لذا در انتقال ملک به فرزندان از طریق وصیت ، باید به وصیت مازاد بر ثلث ، توجه داشت .